Είναι 3 του Μάη, 2024, και στην «Πρεσβεία», την βίλα του Drake στο Τορόντο, όπως αποκαλείται, μέλη της δισκογραφικής του, «OVO Sound», ανοίγουν σαμπάνιες έπειτα από την κυκλοφορία του «Family Matters», του τελευταίου μέχρι τότε κομματιού του στην δημόσια διαμάχη του με τον Kendrick Lamar. Το κλίμα φαντάζει ευτυχές και νικητήριο. Είκοσι λεπτά μετά τα χαμόγελα σβήνουν. Τι συνέβη; Για να απαντήσουμε αυτό το ερώτημα πρέπει να ανατρέξουμε πάνω από μια δεκαετία. Διότι αυτό που κατέληξε να είναι το μεγαλύτερο beef στην πρόσφατη ιστορία της χιπ χοπ έχει βαθιά προϊστορία με πάμπολλα στιγμιότυπα.
O Aubrey «Drake» Graham, αδιαμφισβήτητα, έχει αφήσει το στίγμα του στην μουσική τα τελευταία 15 χρόνια. Ο πάλαι ποτέ ηθοποιός του «Degrassi High» (το Καναδικό «Beverly Hills») έσκασε στη μουσική σκηνή με έναν ήχο μίξης R&B και pop rap και μαζικά προσβάσιμους στίχους που άγγιζαν μεγάλη μερίδα του κοινού. Έχοντας ανακαλυφθεί από το φαινόμενο που λέγεται Lil Wayne, ο Drake θα υπέγραφε υπό την δισκογραφική του Weezy, «Young Money». Το 2011, κυκλοφορεί τον δεύτερο δίσκο του, το «Take Care», κατακτώντας το μεγαλύτερο βραβείο στον κόσμο της ραπ, το Grammy για Καλύτερο Ραπ Άλμπουμ της χρονιάς και εκτοξεύοντας περαιτέρω την δημοσιότητά του. Στην περιοδεία του άλμπουμ, ο Drake προσκαλεί δυο νεαρούς (τότε) ράπερ να περιοδεύσουν μαζί του. Ο ένας ήταν ο Kendrick Lamar.
Ο Kendrick είχε μόλις κυκλοφορήσει το πρώτο του άλμπουμ, ανεξάρτητα, που τον έφερε στη συζήτηση ως μια πολλά υποσχόμενη φωνή για την Δυτική Ακτή από την οποία κατάγεται. Το επόμενο καλοκαίρι, σε μια καθοριστική στιγμή για το Λος Άντζελες και την παράδοση της «Wesside», θρύλοι του είδους σαν τον Dr.Dre, τον Snoop Dogg, τον Kurupt, τον The Game και τον Warren G, ομόφωνα ανακήρυσσαν τον Kendrick τον νέο βασιλιά της Δυτικής Ακτής. Ο Kendrick, με δάκρυα συγκίνησης στα μάτια, αποδέχεται την σκυτάλη από τους ανθρώπους που θαύμαζε μεγαλώνοντας και ο Snoop του εύχεται να «τρέξει με αυτήν». Ένα χρόνο αργότερα, ο Kendrick δεν θα τους απογοήτευε κυκλοφορώντας ένα άλμπουμ που αναζωπύρωσε το είδος της Δυτικής χιπ χοπ.
To «good kid mAAd city» πλέον θεωρείται κλασικός δίσκος του είδους, έχοντας αποκτήσει μέχρι σήμερα στάτους 3πλου πλατινένιου, και ακόμα κι αν αδικήθηκε στα Grammy έναντι του «The Heist» των Macklemore και Ryan Lewis (οι οποίοι δήλωσαν μετά την νίκη τους ότι πρόκειται για αδικία εις βάρος του Kendrick), έδωσε στον Lamar το απαραίτητο σεβασμό για να προχωρήσει στο επόμενο επίπεδο της φήμης του. Το άλμπουμ, που φέρει υπότιτλο «A Short Film by Kendrick Lamar», περιγράφει τις αυτοβιογραφικές εμπειρίες του Kendrick όσο μεγάλωνε στο κακόφημο προάστιο του Λος Άντζελες, που έθρεψε μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της ραπ σκηνής. Μιλάμε, φυσικά, για το Κόμπτον, γενέτειρα της gangsta rap. Αποκτώντας την απαραίτητη βαρύτητα μέσα από τις εμπειρίες που περιέγραφε, η μουσική του Kendrick χαρακτηρίστηκε ως «συνειδητή χιπ χοπ», μιας και μιλούσε για καθημερινές ιστορίες της ζωής στο γκέτο, περιτριγυρισμένος από συμμοριτική βία και αντιπαλότητες, και τον ατελείωτο κύκλο της βεντέτας των συμμοριών, που σκότωνε τους νεαρούς μαύρους. Έπειτα από την αναγκαία έκθεση που έλαβε ο Kendrick από την περιοδεία μαζί με τον Drake, τον προσκαλεί για μια μοναδική φορά να εμφανιστεί στο κομμάτι «Poetic Justice».
Take Control
Το 2013, ο Kendrick εμφανίστηκε στο κομμάτι του Big Sean με τίτλο «Control», ταράσσοντας τα νερά της χιπ χοπ. Ο Kendrick σε μια εξωφρενική εμφάνιση καταλαμβάνει πλήρως το κομμάτι, χρησιμοποιώντας το ως μια δημόσια προκήρυξη απέναντι σε αυτούς που θεωρούσε τους μεγαλύτερους ράπερ της γενιάς του, ανάμεσά τους τον J. Cole και τον Drake, όπου θα δήλωνε ότι όση αγάπη κι αν έχει για αυτούς, ο πραγματικός του στόχος είναι να τους εξαφανίσει, να κάνει το κοινό τους να τους ξεχάσει, να ανεβάσει τον πήχη του τι είναι η χιπ χοπ στην εποχή εκείνη και να δει ποιος από αυτούς τους ταλαντούχους όμοιούς του έχει το σθένος να πάει την τέχνη του στο επόμενο επίπεδο. Από τα 11 ονόματα που ανέφερε ο Kendrick, κάποιοι θέλησαν να ανταποκριθούν θετικά ή αρνητικά, ενώ θεωρήθηκε ότι το πραγματικό diss ήταν προς όσους δεν αναφέρονταν στο κομμάτι, ενώ Νεοϋορκέζοι ράπερς προσβλήθηκαν από τον στίχο του Καλιφορνέζου Kendrick όπου αυτοαποκαλείται «King of New York».
Ο Drake επίσης δεν ήταν ιδιαίτερα χαρούμενος με το «Control» και προσπάθησε δημοσίως να μειώσει τη σημασία του, δημιουργώντας ένα αφήγημα γύρω από τον Kendrick ότι είναι ικανός να δημιουργεί «στιγμές» αλλά στην τελική το κομμάτι θα ξεχαστεί σε βάθος χρόνου. Στην πραγματικότητα, όμως, το πιο πιθανό είναι ότι ο Drake ένιωθε απογοήτευση που ο Kendrick απολάμβανε το σεβασμό των ανθρώπων που θαύμαζε μεγαλώνοντας, ενώ ο ίδιος βίωνε απαξίωση από τους ίδιους. Όπως είπε πρόσφατα ο στενός συνεργάτης του Kendrick, TDE Punch, αυτό ερμηνεύτηκε στο στρατόπεδό τους, τότε, ως μη κατανόηση της κουλτούρας και του αθλητικού χαρακτήρα της ραπ από μεριάς του Καναδού. Το «Control», ωστόσο δεν ήταν ένα στοχευμένο diss track προς τον Drake, αλλά περισσότερο μια πρόκληση για βελτίωση την ραπ μουσικής της δεκαετίας των ‘10s, που καθορίστηκε κυρίως από την τραπ σκηνή της Ατλάντα.
The Cold War (2013-2022)
Είναι επίσης πιθανό, ο Kendrick να μην συμπάθησε εξαρχής τον Drake μετά την γνωριμία τους στην περιοδεία. Η δεκαετία που ακολούθησε θα τους έφερνε συχνά να ανταλλάσουν στοχευμένους υπαινιγμούς σε βαθμό που οι φανς άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι κάτι τρέχει μεταξύ τους. Τον Ιούνιο του 2016, ο παρουσιαστής Μαρσέλους Γουάιλι του ESPN, αποκάλυψε ότι υπήρχε μια απορριμένη συνέντευξη, στην οποία ισχυρίζεται ότι ο Drake με τον Kendrick αντάλλασσαν προσβολές που θα πυροδοτούσαν μια ανοιχτή διαμάχη προδιαγραφών 90s.
Το 2017, εν αναμονή του τέταρτου άλμπουμ του «DAMN.» ο Kendrick κυκλοφορεί το καθιερωμένο κομμάτι ανακοίνωσης του νέου του πρότζεκτ, που ανήκει στη σειρά «The Heart». Το «The Heart Part 4» ξεκινάει με τον στίχο «μην πεις ψέματα για μένα και δεν θα πω την αλήθεια για σένα», και συνεχίζει να δασκαλεύει τον ανώνυμο ράπερ που αναφέρεται, λίγες μέρες αφότου ο Drake είχε ισχυριστεί ότι: «ξέρω ότι είπα ότι είμαι τοπ 5 αλλά είμαι τοπ 2 και όχι δεύτερος, νόμιζες ότι ήσουν νούμερο 1, αλλά όχι». Στην πιο ανοιχτή επίθεσή του μετά το «Control», ο Kendrick, έχοντας φτάσει στην κορυφή του παιχνιδιού, φαίνεται ότι ήταν έτοιμος από τότε για μια ανοιχτή κόντρα με τον Drake και ήλπιζε να προκαλέσει κάποια αντίδραση. Ο Drake είχε ήδη δοκιμαστεί στη μάχη του με τον Meek Mill, από την οποία βγήκε κερδισμένος, βομβαρδίζοντάς τον με κομμάτια, με το «Back to Back» να γίνεται κορυφαίο χιτ.
Έπειτα από σχεδόν τετραετή απουσία ο Kendrick θα επέστρεφε δυναμικά στο κομμάτι του ξαδέρφου του Baby Keem, «Family Ties», όπου για μια ακόμη φορά ξεπρόβαλε για να δείξει στον κόσμο τι είναι τι. Στην συνέχεια, ο Lamar θα κυκλοφορούσε το πρώτο του άλμπουμ από το 2017, το «Mr. Morale & the Big Steppers» που θα ήταν γεμάτος υπαινιγμούς και ύπουλες αναφορές και με την ανοιχτή ότι ο Kendrick απόρησε όταν είδε τον Kanye και τον Drake να τα βρίσκουν μετά την μεταξύ τους διαμάχη. Ακόμα και τα πιο ανάλαφρα κομμάτι του δίσκου μπορούν να ερμηνευτούν σε ένα βαθμό ως υπαινιγμοί.
Casus Belli
Περίπου ένα χρόνο μετά, στον τελευταίο δίσκο του Drake και συγκεκριμένα στο κομμάτι «First Person Shooter» σε συνεργασία με τον J. Cole, ακόμα έναν εκ των 11 του «Control». Μέσα στο κομμάτι ο Drake καυχιέται ότι είναι τόσο μεγάλος που ξεπερνά σε κοινό το Super Bowl, ενώ ο J. Cole αναγνωρίζει ότι οι 11 πλέον είναι 3 και διερωτάται για το ποιος είναι στην κορυφή, ο ίδιος, ο Drake, ή ο Kendrick. Περιττό να πούμε ότι ο Lamar, σαν άλλος Michael Jordan, το πήρε προσωπικά. Παράλληλα, ο Cole και ο Drake βρίσκονται σε περιοδεία μαζί όπου φαίνονται πολύ φίλοι. Κάποιους μήνες αργότερα, τον Μάρτιο του 2024 κυκλοφορεί ο δίσκος «We Don’t Trust You» των Future και Metro Boomin και μέσα του, στο κομμάτι «Like That», ξεπροβάλλει ο Kendrick σαν μπαμπούλας, σε μια uncredited εμφάνιση αρχικά, σε ένα πλαίσιο που αντικατοπτρίζει το «Control» μετά από τόσα χρόνια, ουσιαστικά δηλώνοντας περίτρανα ότι δεν υπάρχουν οι μεγάλοι τρεις, όπως είπε ο J. Cole, αλλά «it’s just big me». Αυτή είναι η στιγμή που θεωρείται η έναρξη του πραγματικού beef ύστερα από μια δεκαετία ψυχρού πολέμου. Ο Cole ήταν ο πρώτος που απάντησε στην ευθύ επίθεση του Lamar, μέσω του diss κομματιού «7 Minute Drill», στον ειρωνικά ονομασμένο δίσκο του, «Might Delete Later», προτού βγει επί σκηνής λίγες μέρες αργότερα και απολογηθεί, δίνοντας εύσημα στον Kendrick για το ταλέντο του.
First Blood
Κάπως έτσι, ήταν σειρά του Drake να ανταποκριθεί στην τελευταία πρόκληση του Kendrick, πράγμα που έκανε. Στις 13 του περσινού Απρίλη, ο Drake λικάρει το «Push Ups» ως απάντηση στο «Like That». Στους στίχους, χτυπάει τον Kendrick για το ύψος του (1.65) και το γεγονός ότι φοράει μικρά παπούτσια, σαν τα ποσοστά στα συμβόλαιά του, μειώνει την επιτυχία του λέγοντας ότι υπάρχουν μεγαλύτεροι καλλιτέχνες από αυτόν, όπως η SZA, ο Travis Scott ή ο 21 Savage, και κριτικάρει τις επιλογές του Kendrick να συνεργαστεί με ποπ καλλιτέχνες όπως η Taylor Swift, ενώ φροντίζει να πετάξει το όνομα της συντρόφου του Kendrick μέσα στους στίχους. Ύστερα, στρέφεται προς άλλα ονόματα της βιομηχανίας και dissάρει πρώτα τους Future και Metro Boomin προτού πάρει η μπάλα τον Weeknd, τον ASAP Rocky και τον Rick Ross, που θα απαντούσε με το δικό του κομμάτι «Champagne Moments» χτυπώντας την μαυροσύνη του Drake, όπως είχε κάνει παλιότερα και ο Pusha T.
Στη συνέχεια, ο Drake κάνει δεύτερη απανωτή επίθεση με το κομμάτι «Taylor Made Freestyle» που περιελάμβανε τις φωνές των 2Pac και Snoop Dogg, δυο ειδώλων του Kendrick, να του απευθύνονται σε προσπάθεια να τον κατευνάσουν και να έρθει στα λογικά του. Οι φωνές βέβαια προήλθαν πλήρως μέσω χρήσης A.I. τεχνολογίας και ως εκ τούτου, το κομμάτι έλαβε αρνητικές κριτικές, καθώς και μια μήνυση από την οικογένεια του 2Pac για την μη αδειοδοτημένη χρήση της φωνής του. Μια εβδομάδα αργότερα, ο Drake χρειάζεται να αποσύρει το κομμάτι από τις πλατφόρμες ακρόασης. Ο Snoop από την άλλη, συνήθης μαστούρης, νόμιζε ότι όντως είχε συνεργαστεί στο κομμάτι και το μοιράστηκε στα σόσιαλ του, κάτι που προφανώς ενόχλησε τον Lamar.
Με την «κουλτούρα» να ερμηνεύει την απουσία απάντησης ως αδυναμία, ο Kendrick σπάει τη σιωπή του στις 30 του Απρίλη, κυκλοφορώντας το «Euphoria», μια αναφορά στην τηλεοπτική σειρά στην οποία ο Drake τελεί χρέη εκτελεστικού παραγωγού. Μέσα σε ένα εξάλεπτο masterclass στιχουργίας, ο Kendrick ξεκινά ήρεμος και πράος, επαναφέροντας τον στίχο «don’t tell no lie about me, and I won’t tell the truth about you», πριν το beat αλλάξει σε κάτι πιο έντονο και επιθετικό. Ο Kendrick τρελαίνεται και χτυπά ανελέητα τον Drake με κατηγορίες για τις υποθέσεις που χρειάστηκε να πληρώσει εξωδικαστικά για να διευθετήσει, για την ιντερνετική του παρουσία και την υποκρισία που κυνηγά τα likes και τις «ψηφιακές αγκαλιές», τη σχέση του με τον πατέρα του που ήταν απών όσο μεγάλωνε, την ανικανότητά του ως πατέρας, το γεγονός ότι dissαρει τον Pharrell ή P. ενώ στην πραγματικότητα δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί τον Pusha T, ενώ κλείνει με μια πρόκληση για φιλικό ανταγωνισμό, με την προϋπόθεση ότι ο Drake δεν θα το τραβήξει διότι τότε ο Kendrick θα το πάει παραπέρα. Αντηχώντας το πνεύμα του Pusha, ο Lamar χτυπάει το συμβόλαιο του Drake με τον Lil Wayne που έχει συμβόλαιο με τον Birdman που έχει συμβόλαιο με την UMG και τον CEO της, Lucian Grainge.
Στίχοι σαν το «his daddy a killer, he wanna be junior, they must’ve forgot the shit that they done, dementia must run in his family but let it get shaky, I’ll park his son», που παίζουν με την τριπλή σημασία γύρω από το Πάρκινσον, ή το «Let your core audience stomach that, then tell’em where you get your abs from», που συγχέει τις λέξεις για να χλευάσει τους τρόπους με τους οποίους ο Drake απέκτησε τους κοιλιακούς του, είναι απλώς δύο παραδείγματα εύστοχων επιθέσεων πίσω από έξυπνα λογοπαίγνια. Το κεντρικό μήνυμα ήταν αυτό που είχε πει κάποτε ο DMX για τον Drake, ότι τον σιχαίνεται και δεν του αρέσει τίποτα πάνω του, ούτε η φάτσα του, ούτε η φωνή του κλπ. Κλείνοντας, ο Kendrick ακούγεται να ζητάει από τον Drake εκ μέρους της «κουλτούρα» να πάψει να χρησιμοποιεί τον ρατσιστικό όρο που αρχίζει από «N», χτυπώντας την «μαύρη» ταυτότητά του. Όσο επιθετικός κι αν ακούγεται, ο Kendrick μοιάζει να διασκεδάζει τον εαυτό του, αλλά και τους ακροατές, προσεγγίζοντας το diss με χιούμορ, όπως όταν αναφέρει ότι ο Drake «τα έχει μπλεγμένα, μήπως είναι οι πλεξούδες;». Τρεις μέρες μετά σε αντιστοιχία με το «Taylor Made Freestyle», ο Kendrick κυκλοφορεί ανεπίσημα στο instagram του το «6:16 in LA», θέλοντας να χλευάσει τα κομμάτια του Drake που έχουν παρόμοιους τίτλους. Σαν εικόνα χρησιμοποιεί ένα γάντι που θα αποκαλυφθεί αργότερα η σημασία του. Μέσα στο τραγούδι ο Lamar πετάει έναν υπαινιγμό ότι έχει πληροφοριοδότες μέσα στο στρατόπεδο του Drake, και ότι γνωρίζει πολύ καλά ότι όλοι γύρω του τον μισούν.
The Nuclear Option
Το ίδιο βράδυ, στις 3 Μαΐου, ο Drake στέλνει προσωπικό μήνυμα στον στρίμερ και ινφλουένσερ Kai Cenat, να παραμείνει live, προμηνύοντας ότι κάτι έρχεται. Έχοντας αποκτήσει ακροατήριο, ο Drake κυκλοφορεί το «Family Matters» μαζί με το συνοδευτικό βιντεοκλίπ, όπου βλέπουμε το βανάκι που αναφέρει ο Kendrick στο «good kid mAAd city» και κοσμεί το εξώφυλλο του deluxe άλμπουμ να πηγαίνει για συμπίεση και παλιοσίδερα. Ο Drake ξεκινάει να ραπάρει πάνω στο beat που είχε τιζάρει στο τέλος του «Push Ups» και εξαπολύει κατηγορίες όπως ότι ο Kendrick μονίμως ραπάρει λες και ετοιμάζεται να ελευθερώσει τους σκλάβους και επισημαίνει ότι έχει επιλέξει την ημίαιμη Whitney Alford για σύζυγο αναφέροντας ξανά του όνομα της, παρά την προειδοποίηση του Lamar. Επιπλέον, ισχυρίζεται ότι ένα από τα παιδιά του Kendrick είναι στην πραγματικότητα παιδί του κοντινού φίλου και παραγωγού του, Dave Free. Στο δεύτερο beat του κομματιού, ο Drake αφήνει στην άκρη τον Kendrick για να απαντήσει σε όλους όσους του επιτέθηκαν παράλληλα. Διότι, όταν μια φάλαινα αιμορραγεί, όλοι οι καρχαρίες εμφανίζονται να βεβαιωθούν ότι θα γίνει αποτελειωτικό το χτύπημα. Μέσα στους ισχυρισμούς που έκανε αναφέρει ότι οι στίχοι του Kendrick είναι καλοί μόνο όταν τους γράφει ο Baby Keem, ο οποίος ήταν παιδάκι την εποχή που ο Lamar έγραφε τα μεγαλύτερα έργα του. Στο τρίτο beat αυτού του 7λεπτου diss, ο Drake πετάει την μεγαλύτερη κατηγορία κατά του Kendrick, ότι και καλά κακοποιεί σωματικά την σύντροφό του, και ότι προσέλαβε μια εταιρεία διαχείρισης κρίσεων για να το μαζέψουν. Όπως πανηγυρίζει η ομάδα του Drake, με όλο το στρίμινγκ ακροατήριο να παρακολουθεί ζωντανά, σχεδόν, την κυκλοφορία του «Family Matters» και να ετοιμάζει βίντεο αντιδράσεων για το YouTube, τα μηνύματα στα live chat γεμίζουν από τρεις λέξεις μόνο. «Kendrick Just Dropped». Λιγότερο από μισή ώρα μετά την δημοσίευση του «Family Matters», στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης του Lamar υπήρχε ένα φρέσκο κομμάτι με τίτλο «Meet the Grahams».
Πάνω σε ένα ανατριχιαστικό και ζοφερό beat από τον Alchemist, o Kendrick ξεκινά να απευθύνεται στα μέλη της οικογένειας του Drake έναν προς έναν, ξεκινώντας από τον γιο του Adonis, εξηγώντας του ότι δεν χρειάζεται να μεγαλώσει και να γίνει τόσο γελοίος όσο ο μπαμπάς του, ενώ τον λυπάται που πρέπει να μεγαλώνει μαζί του και αν χρειαστεί ποτέ σωστό αντρικό πρότυπο, τότε ο Kendrick θα είναι εκεί γι’ αυτόν. Αναφέρει επίσης το σκηνικό όπου μέλος την ομάδας του T.I. είχε κατουρήσει πάνω στο πόδι του Drake, κάτι που έχει αναφέρει ο ίδιος ο T.I. σε συνέντευξη. Στην πορεία, ο Lamar στρέφεται προς τους γονείς του Drake και τους ζωγραφίζει το προφίλ ενός μισογύνη και παιδόφιλου που λειτουργεί κύκλωμα σωματεμπορίας από το σπίτι του, συν ότι συνεργάτες του στην OVO, έχουν καταδικαστεί για σεξουαλικές παραβάσεις. Στο τρίτο verse ο Kendrick απευθύνεται σε ένα 11χρονο κορίτσι που ισχυρίζεται ότι πρόκειται για ακόμα ένα κρυφό παιδί του Drake. Μετά, γυρνάει στον ίδιο τον Aubrey, τονίζοντας ότι ήταν τεράστιο λάθος του να αναφερθεί στην οικογένειά του, και ενδίδει σε μια δολοφονία χαρακτήρα ενός 37χρονου που φέρεται σαν 7χρονο, με εθισμό στο αλκοόλ, τον τζόγο, τα χάπια και γενικότερα την καλή ζωή, και του προτείνει οτιδήποτε από ψυχανάλυση μέχρι αγιαχουάσκα για να ξεριζώσει το κακό από μέσα του. Τον αναλύει ως επίδοξο μαύρο που μεγάλωσε μακριά από την κουλτούρα, τις γκέτο χειραψίες, που φέρεται ασεβώς απέναντι στην μητέρα του και προβάλλει τον μαύρο πατέρα θέλοντας να επιβεβαιώσει ότι ανήκει στη φυλή. Τέλος, αναλύει γιατί δεν είναι άτομο εμπιστοσύνης. Επειδή μονίμως ψεύδεται, για τα θρησκευτικά του πιστεύω, το χειρουργείο του, τις προφορές που αφομοιώνει ανάλογα που βρίσκεται, τους ghostwriters που χρησιμοποιεί χρόνια, και τους ύποπτους συνεργάτες του. Οπότε γιατί να πιστέψουμε οτιδήποτε από τα τωρινά του λεγόμενα. Στο εξώφυλλο βλέπουμε την υπόλοιπη φωτογραφία από την εικόνα του «6:16 in LA» δείχνοντας γύρω από το γάντι κουτιά με χάπια Ozempic, Adderall και Zolpidem όλα συνταγογραφούμενα φάρμακα και το όνομα του Drake, Aubrey Graham, πάνω τους.
Ο Drake βγήκε ευθύς σε story στο instagram γελώντας σχετικά με την υποτιθέμενη κρυφή του κόρη. Όμως, πέραν αυτής της κατηγορίας που τουλάχιστον μέχρι σήμερα δεν έχει αποδειχθεί, οι υπόλοιπες επιθέσεις του Kendrick προς εκείνον φάνηκε ότι έπιασαν τόπο στο να ρίξουν φως σε αμφιλεγόμενες πτυχές του χαρακτήρα του Drake. Ξαφνικά, το κοινό μπορεί να συνδέσει πιο εύκολα τις κουκίδες γύρω από το πρόσωπό του. Και σκηνικά που έμοιαζαν μεμονωμένα, αποκτούν νέες διαστάσεις όταν δημιουργείται ένα αφήγημα. Τα μηνύματα που συνομιλούσε με την Millie Bobby Brown όσο εκείνη ήταν ακόμα δεκατριών. Το δήθεν leakαρισμένο βίντεο με το αντικειμενικά μεγάλο μόριο του Drake ανα χείρας. Το αηδιαστικό βίντεο που φλερτάρει με μια δεκαεπτάχρονη επί σκηνής. Ο τρόπος με τον οποίο ρίχνει λάσπη σε πρώην κοπέλες του και μεγάλα ονόματα της showbiz από την Rihanna μέχρι τη Σερένα Γουίλιαμς. Όλα αυτά διαμορφώνουν τη δημόσια αντίληψη γύρω από το αφήγημα ότι ο Drake δεν είναι κάποιος να μπλέξεις. Και στο τέλος, όσο ανυπόστατη κι αν φαίνεται η κατηγορία περί κρυφής κόρης, άλλο τόσο ανυπόστατη αν όχι περισσότερο είναι η κατηγορία ότι ο Kendrick δέρνει την σύντροφό του.
Αφού οι στρίμερς κατάφεραν να πέσουν για ύπνο, μετά από αυτό το σοκαριστικό βράδυ, έμελλε να ξυπνήσουν το επόμενο πρωί για να βρουν ακόμα ένα κομμάτι από τον Kendrick, ούτε 20 ώρες μετά το «Meet the Grahams». Το εξώφυλλο του σινγκλ δείχνει μια τρισδιάστατη απεικόνιση της βίλας του Drake, γνωστής και ως «The Embassy», μόνο που φαίνεται να υπάρχουν δεκατρείς κόκκινες σημάνσεις μέσα, υπονοώντας ότι κυκλοφορούν σεξουαλικοί παραβάτες εντός της. Αυτό που ακολούθησε ήταν, είναι και παραμένει αν προηγουμένου, μιας και το «Not Like Us», σε παραγωγή DJ Mustard, έγινε όχι μόνο το νικητήριο κομμάτι του beef αλλά και το κομμάτι του καλοκαιριού, σε αυτό που ήταν κατά τ’άλλα ένα brat summer, προτού γίνει επίσημα το τραγούδι της χρονιάς. Πιθανόν να γνωρίζετε ήδη μέρος το κομματιού, αν δεν ζείτε κυριολεκτικά κάτω από μια πέτρα. Ο Kendrick επιστρατεύει όλο το χιούμορ που είδαμε στο «Euphoria» και ονοματίζει ξεκάθαρα τα μέλη της OVO και τις βρωμιές τους ζωγραφίζοντάς τους ως παιδεραστές. Ο στίχος που κέρδισε το κοινό, της χιπ χοπ και όχι μόνο, ήταν το διπλό υπονοούμενο «A Minor» που αναφέρεται στα ανήλικα που κυνηγάει ο Drake αλλά και στην νότα Λα ελάσσονα που τόσο πολύ του αρέσει να χρησιμοποιεί στα κομμάτια του. Το ζουμί έρχεται όταν ο Kendrick κάνει μια ιστορική ανάλυση συσχετίζοντας τις επισκέψεις του Drake στην Ατλάντα με εκείνες των αποικιοκρατών και των δουλεμπόρων, κατηγορώντας τον για πολιτιστική αφομοίωση της κουλτούρας της χιπ χοπ μέσω οικειοποίησης των μεγάλων ονομάτων της εκεί σκηνής για να κερδίσει πόντους.
Ένα μεγάλο αυτογκόλ έβαλε ο Drake, προσπαθώντας να μαζέψει τα ασυμμάζευτα, στο τελευταίο χρονολογικά κομμάτι του περσινού beef, επονομαζόμενο «The Heart Part 6», κλέβοντας τον τίτλο από την σειρά κομματιών του Lamar. Περισσότερο από πραγματικό diss κομμάτι, πρόκειται για κομμάτι υπεράσπισης του απέναντι στις κατηγορίες που εξαπέλυσε ενάντιά του ο Kendrick. Ήταν όμως πολύ αργά, και το κομμάτι όχι απλώς φάνηκε αδύναμο, αλλά απέτυχε στο να αντικρούσει τα επιχειρήματα, καθώς ήταν εμφανές ότι ο Drake παρερμηνεύει στίχους του Kendrick, ενώ έβαλε τρικλοποδιά στον εαυτό του αναφέροντας από μόνος του την Millie Bobby Brown. Ένα μεγάλο κομμάτι του κομματιού ασχολήθηκε με παιδιάστικους υπαινιγμούς για την σχέση της Whitney και του Dave Free που βασίζονταν μονάχα σε like και σχόλια του instagram. Παράλληλα, όμως, το «Not Like Us» έφτανε τα 47,7 εκατομμύρια ακροάσεις, αποκτώντας πλατινένιο στάτους, μόλις την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του. Όλοι περίμεναν πως το hit του καλοκαιριού, που θα καθόριζε τον νικητή του beef, θα προερχόταν από τον Drake, ως επανάληψη της επικράτησής του όπως είχε συμβεί στην διαμάχη του με τον Meek Mill. Ο Kendrick, όμως, χρησιμοποίησε τις ίδιες του τις τακτικές εναντίον του, πρώτα με τον καταιγισμό από diss που διήρκησε μόνο πέντε μέρες συνολικά, και έπειτα κλέβοντας του το καλοκαίρι, που ήταν συνυφασμένο με πολύ κερδοφόρα εποχή για εκείνον.
Ο Kendrick κέρδισε επάξια και θριαμβευτικά το μεγαλύτερο rap battle του 21ου αιώνα, που έμοιαζε περισσότερο με παρατεταμένο debate δολοφονίας χαρακτήρα. Το γεγονός δε ότι είχε έτοιμο και οπλισμένο το «Meet the Grahams» αποδεικνύει τον ισχυρισμό ότι κάποιος δυσαρεστημένος από το στρατόπεδο του Drake τάιζε πληροφορίες την ομάδα του Lamar, όπως το περιεχόμενο του «Family Matters» προτού αυτό κυκλοφορήσει. Όταν οι κοντινότεροι συνεργάτες σου βοηθούν τον εχθρό σου, εκφράζει κάτι για τον ίδιο σου τον χαρακτήρα. Δεν είναι όμως αυτός ο μόνος λόγος που κέρδισε ο Kendrick. Το τελευταίο κομμάτι του Drake έμοιαζε πραγματικά αδύναμο, λες και γράφτηκε από κάποιον άλλο σε σχέση με άλλα τραγούδια του – πιθανώς τον ίδιο. Η έλλειψη κατανόησης βασικών αρχών του «παιχνιδιού» έγινε εμφανής, επιβεβαιώνοντας ότι ο Drake «δεν είναι σαν εμάς». Δεν μεγάλωσε στο γκέτο να χρειάζεται να πέφτει χάμω στο άκουσμα κάθε πυροβολισμού, τουναντίον ευχαριστήθηκε μια παιδική ηλικία στα Καναδικά προάστια ανάμεσα στους λευκούς. Ο Kendrick αφιέρωσε τη νίκη του στην Δυτική Ακτή, από το Όκλαντ μέχρι το Νότιο Λος Άντζελες από το οποίο προέρχεται, εκπληρώνοντας την προφητεία που τον είχε στέψει βασιλιά της πριν τόσα χρόνια.
Big As the Super Bowl
Έτσι, ο Lamar ξεκίνησε ένα παρατεταμένο victory tour που άρχισε από το «Pop Out Concert» της 19ης Ιουνίου, ημέρας εορτασμού του τέλους της σκλαβιάς. Εκεί, σε μια ιστορική συγκυρία, αντίπαλοι συμμορίτες, αλλά και σημαντικές προσωπικότητες του LA, θα ανέβαιναν επί σκηνής για να γιορτάσουν αυτή την νίκη μαζί με τον Kendrick, ο οποίος τραγούδησε τα περισσότερα κομμάτια από το beef, κλείνοντας με πέντε συνεχόμενες φορές το «NLU». Στην πορεία, κυκλοφόρησε, ανήμερα της 4ης Ιουλίου, το επίσημο βίντεο του κομματιού, στο οποίο έριχνε λάδι στη φωτιά με έξτρα σημειολογικές αναφορές και μια οικογενειακή εμφάνιση στο σπίτι τους, όπου η Whitney, φορώντας ειρωνικά το λευκό αμάνικο t-shirt που αποκαλείται «wife beater», και τα παιδιά τους χορεύουν «πάνω στον τάφο του Drake». Έπειτα από μια μικρή ενδοσκόπηση στο «Watch the Party Die», το victory lap συνεχίστηκε με την κυκλοφορία του «GNX», ενός δίσκου που προέκυψε σε μεγάλο βαθμό, μουσικά και θεματικά, από τα κομμάτια που έμειναν ακυκλοφόρητα από το beef. Όπως ανέφερε και στο «NLU», «είχε πέντε [κομμάτια που βγήκαν] συν πέντε [κομμάτια οπλισμένα]», σε περίπτωση που η διαμάχη συνέχιζε.
Η επικράτηση του στον πόλεμο τον εκτόξευσε σε επίπεδα άνευ προηγουμένου για έναν ραπ καλλιτέχνη, μιας και του έδωσε την ευκαιρία να κάνει την πρώτη σόλο χιπ χοπ εμφάνιση, παρέα με την SZA, στο ημίχρονο του Super Bowl που έσπασε το ρεκόρ θεαματικότητας που κατείχε μέχρι τώρα ο Μάικλ Τζάκσον. Άκρως ειρωνικό ότι όλα κορυφώθηκαν από ένα κομμάτι όπου ο Drake καυχιόταν ότι είναι μεγαλύτερος από το Super Bowl, ενώ αποκαλούσε τον εαυτό του τον σύγχρονο MJ. Στα 12 λεπτά του ημιχρόνου, ο Kendrick ενορχήστρωσε ένα show γεμάτο σημειολογία, ενώ, εν μέσω μιας νομικής επιπλοκής που δεν ανήκει στον χώρο της ραπ, δεν δίστασε να τραγουδήσει το «Not Like Us», μπροστά στο ακροατήριο 130 εκατομμυρίων, κοιτάζοντας με ένα πλατύ χαμόγελο την κάμερα στο σημείο που αναφέρει το όνομα του Drake. Στη σκηνή που στήθηκε στο στάδιο της Νέας Ορλεάνης, παρέλασαν και δύο πρώην σχέσεις του Drake, μιας και εκτός από την SZA, ο Kendrick κάλεσε την Σερένα Γουίλιαμς, γέννημα-θρέμμα του Κόμπτον, η οποία χόρεψε κι αυτή πάνω στον τάφο του πρώην της, μιας και του τα είχε μαζεμένα. Ένα χρόνο μετά, φαίνεται ότι το victory tour θα συνεχιστεί και καθ’ όλη τη διάρκεια της περιοδείας, η οποία μεταξύ άλλων πραγματοποιεί στάση για δύο συναυλίες και στο Τορόντο.
